Filmy homoseksualizm, narkotyk, kokaina

Opowieść o młodym człowieku (Mark Wahlberg), który w latach 70tych zostaję gwiazdą przemysłu pornograficznego w Kalifornii. Wzbudza on zachwyt i podziw współautorów i ekipy technicznej, ale jego nagła kariera rodzi także niechęć i zawiść.

Pod koniec lat siedemdziesiątych klub 54 był najpopularniejszym i najbardziej ekskluzywnym nocnym klubem w USA. To tutaj bawiły się największe gwiazdy ówczesnej popkultury (min. Farrah Fawcett, Truman Capote i Andy Warhol, a nawet dzisiejszy laureat dwóch Oscarów Kevin Spacey), a co nocne, suto zaprawione narkotykami i seksem szalone imprezy przeszły już do historii. W filmie debiutanta Marka Christophera (również autora scenariusza), oglądamy ostatnie miesiące "z życia lokalu" oczami młodego Shene'a O'Shea (Ryan Phillippe, znany ze "Szkoły uwodzenia"), który najpierw zostaje kelnerem, a potem, stopniowo pnie się coraz wyżej w hierarchii pracowników...

Foley to przebiegły i błyskotliwy policjant z Detroit, który bez skrupułów wkracza w luksusowy świat Beverly Hills, byle tylko dorwać mordercę. Przed jego sprytem, niekonwencjonalnymi metodami i zabójczym poczuciem humoru nie broni się nawet międzynarodowa siatka przemytników narkotyków.

Młoda i piękna Naomi marzy o karierze w showbiznesie. Pierwszym krokiem na drodze do owej kariery ma być praca w balecie "Bogini" w Las Vegas. Tak przynajmniej uważa Naomi. W rzeczywistości wkracza w świat ponury pełen przemocy, zła i seksu, gdzie każdy promyczek dobra jest niszczony i deptany. Na swojej drodze poznaje wiele ciekawych osób w tym Cristal Connors, gwiazdę "baletu", który w rzeczywistości jest eleganckim striptizem. Z dziewczyną zaczyna łączyć ją przedziwna więź ni to fascynacji, ni to nienawiści.

Nowy Jork, późne lata 70. Jedna dziewczyna żyje na całego. Seks, pieniądze, szyk, sława... to wszystko jest w jej zasięgu. Pewnie porusza się po parkiecie, dumnie kroczy po wybiegu, patrzy na Ciebie z okładek magazynów. Jest boginią. Jest gwiazdą. Nazywa się Gia. Zbyt piękna by umrzeć. Zbyt dzika by żyć. Film oparty na tragicznym życiu pierwszej amerykańskiej supermodelki.

Akcja tej muzycznej opowieści rozgrywa się w nowojorskiej East Village na przełomie lat 80. i 90. ubiegłego wieku. Jej bohaterami są młodzi, ambitni artyści, którzy zmagają się z trudami codziennego życia. Notorycznie brakuje im pieniędzy na bieżące wydatki, część z nich jest nosicielami wirusa HIV, a część nie może uwolnić się od narkotykowego uzależnienia. Ta grupa ekscentrycznych młodych ludzi doświadcza artystycznych wzlotów i upadków, miłosnych uniesień i rozczarowań, czerpiąc przy tym z życia, ile się tylko da. Inspirowany operą Cyganeria Giacoma Pucciniego, porywający musical o roku z życia nowojorskiej bohemy czasów AIDS.

Amerykanin Bree (Felicity Huffman) od lat robi wszystko, by zrealizować swoje marzenie - stać się kobietą. Na tydzień przed końcową operacją odbiera niezwykły telefon. Dzwoni Toby (Kevin Zegers), nastolatek, który podaje się za jego syna i prosi o wyciągniecie go z więzienia na drugim końcu kraju. Bree po wielu wahaniach postanawia pomóc chłopcu. Rozpoczyna się komedia pomyłek. Toby nie podejrzewa, że kobieta, która się po niego zgłosiła, to jego ojciec. Bree nie wyprowadza go z błędu, odkrywa jednak, że chłopak chce uciec kuratorowi i szukać prawdziwego ojca. We dwóch wyruszają w pełną przygód podróż po Ameryce.

Romain (Melvil Poupaud), młody i przystojny fotograf mody, na pierwszy rzut oka żyje pełnią życia. Jego zawodowa kariera pomyślnie się rozwija, a jego związek z uroczym chłopakiem wygląda na udany. Pewnego dnia, podczas sesji zdjęciowej, Romain niespodziewanie traci przytomność. Początkowo obawia się, że ma AIDS, jednak diagnoza brzmi: nieuleczalny rak. Mając świadomość, że zostało mu zaledwie kilka miesięcy życia, młody mężczyzna musi wszystko przewartościować. I to, co początkowo wydawało mu się tragedią, wkrótce prowadzi go w zaskakującym kierunku. Zaczyna zadawać sobie pytania: co to znaczy żyć naprawdę? Czy codzienna gonitwa, praca i kariera nie pozbawia nas radości? Czy nie odsuwa nas od bliskich?

Mordercze lato opowiada o grupie mężczyzn z nowojorskiej dzielnicy - Bronxu, którzy na własną rekę starają się znaleźć Syna Sama, seryjnego mordercy. Są to mieszkańcy białej części Bronxu, Włosi z pochodzenia - twardzi, uparci, o niewzruszonych zasadach. Wśród z nich znajduje się czwórka przyjaciół, młodych ludzi, którzy szukają szczęścia w życiu. Czwórka przyjaciół powoli zaczyna poddawać się psychozie, jaka zapanowała na Bronxie. Szukanie Syna Sama nie ma nic wspólnego nawet z amatorskim śledztwem i przypomina polowanie na czarownice. Tak naprawdę wszyscy załatwiają swoje własne porachunki, dając upust zadawnionym niechęciom i brakowi tolerancji. Kolesie z sąsiedztwa próbują przekonać Vinniego, że Syn Sama to Ritchie. Przedstawiają mu różne "dowody". Przyjaźń zaczyna przeradzać się we wrogość, zaufanie zmienia się w strach.

Opowieść o Joao Francisco dos Santos, kabaretowym transwestycie, wyrzutku i ojcu siedmiorga adoptowanych dzieci, który spędził w więzieniu prawie 28 lat. Reżyser zrywa z linearną narracją, stawia na wizualną ekspresję, niezwykły montaż i ujęcia, przy pomocy których opisuje barwny świat swego bohatera. Jedno z odkryć ubiegłorocznego festiwalu w Cannes.